Örümcekler avlarını yakalamak için bazı canlılar için korkutucu ağlarıyla meşhurdur. Kendi oluşturdukları yapışkan dokuda olan ağlarına kendilerinin takılmadıkları bilinmektedir. Hep birlikte neden kendi ağlarına takılmıyorlar bakalım.
Örümceklerin kendi ağlarına neden takılmadıklarını anlamak için anatomisini anlamamız gerekir.
Genel olarak örümcek ağları, her bir ipliği farklı göreve sahip birkaç ipek ipliğinden oluşuyor. Radyal çizgiler olarak adlandırılan iplikler, ağın çerçevesini yapar ve destek sağlama görevini görür. Çerçeveyi sağladıkları için bu iplikler yapışkan değildir ve örümceklerin hareketlerinin engellenmesini önlerler. Örümcek ağlarının tek bir türü yoktur. Farklı işlevleri olan birçok ağ çeşidi vardır.
Karınlarında yer alan özel bez sayesinde ipek üretirler.
Ürettikleri ipek, amino asit zincirlerinden meydana gelen protein içeren bir maddedir. İpeğin özellikleri ve bileşimi hangi örümceğin ürettiğine bağlı olarak değişkenlik gösterir. Ağın çizgi yapısı için kullanılan ipek ile yapışkan ve yakalama ipeği arasında güçlülük ve yapışkanlık gibi önemli farklar vardır.
Örümcek ağının yapım süreci, ipek ipliklerinin titizlikle yerleştirilmesini içeren önemli bir süreçtir.
-
Örümcekler, ağlarını yaparken bir halatı serbest bırakıp rüzgarın taşımasına izin vererek ilk adımı atarlar. Daha sonra uygun bir bağlantı noktasına bağlandığı zaman örümcek çizgiyi geçerek ek ipek eklemesi yapar. Çizgiler oluştuktan sonra avlarını yakalaması için yapışkan iplikler olan spiral iplikleri de ağlarına eklerler.
-
Hem yapışkan hem de yapışkan olmayan ipliklerin kullanılması örümcek ağı için önemlidir. Yapışkan iplikler, avın yapışarak yakalanmasını sağlar. Yapışkan olmayan iplikler ise örümceklerin kendi ağlarına yakalanmadan hareket etmelerini sağlar.
Örümcekler, kendi ağlarına düşmemek için farklı teknikler geliştirmişlerdir.
Ağlarına yakalanan avların neden olduğu titreşimleri algılayan özel duyu organları vardır. Ağa nasıl ve neden yakalanılması gerektiğini bu duyu organları ile biliyorlar. Ayrıca, bacaklarını ve vücutlarını dikkatli hareket ettirdikleri zaman yapışkan kısımlara dokunmadan gezebilir ve ağlarına zarar vermezler. Kendi ağları ile dikkatli bir ilişkileri vardır. Yapışkan ipliklerin nerede olduklarını ve o kısımdan nasıl kaçmaları gerektiklerini çok iyi bilirler.
