NASA ve Japonya’nın Toho Üniversitesi’nden bilim insanları, işbirliği içinde gerçekleştirdikleri kapsamlı bir çalışmada gezegenimiz Dünya’nın önümüzdeki bir milyar yıl boyunca sürecek yaşanabilirliğini modellemek için harika bilgisayarların gücünden yararlandı. Bu dikkat cazip araştırma, hayatın Dünya üzerindeki varoluşunun bilimsel olarak öngörülen sonuna dair değerli bir vakit çizelgesi sunuyor.
Yapılan modellemelere nazaran, Dünya’daki hayatın kaçınılmaz sonu, dışsal ve temel bir faktör olan Güneş’in doğal evrimsel sürecinin bir sonucu olacak. Güneş, önümüzdeki milyarlarca yıl boyunca çekirdeğindeki nükleer tepkiler hızlandıkça, yaydığı güç ölçüsünü istikrarlı bir biçimde artırmaya devam edecek. Bu durum, gezegenimizi mevcut ömür hudutlarının çok daha ötesine taşıyacak. Bilimsel iddialar, Dünya’nın yüzey şartlarının, en dirençli mikroorganizmaların bile hayatta kalmasını imkansız hale getirecek kadar çok bir duruma gelmesinin yaklaşık bir milyar yıl süreceğini öngörüyor. Fakat, gezegenimizdeki hayat şartları, bu en son sona ulaşılmadan çok daha erken bir tarihte gözle görülür formda kötüleşmeye başlayacak.
Önce Atmosfer yıkılmaya başlayacak
Güneş’in artan ısısı ve ağırlaşan radyasyonu karşısında, Dünya’nın atmosferi dramatik ve yıkıcı değişimlere maruz kalacak. Atmosferdeki yaşamsal kıymet taşıyan oksijen düzeyleri giderek düşecek, yüzey sıcaklıkları süratle yükselecek ve solunabilir hava kalitesi besbelli biçimde bozulacak. İklim değişikliği ve Güneş radyasyonundaki artışa dair yapılan ileri seviye modellemeler, bu dönüşüm sürecinin ani bir felaketten çok, yavaş ilerleyen lakin geri döndürülemez bir bozulma biçiminde tezahür edeceğini işaret ediyor.
Bu dönüşümün birtakım erken ve küçük ölçekli belirtileri şimdiden bilim insanları tarafından gözlemlenmekte. Son yıllarda Güneş fırtınaları ve koronal kütle atımları üzere Güneş aktivitelerinde kayda paha bir artış yaşandı; hatta son 20 yılın en güçlü güneş fırtınası kaydedildi. Bu tıp olaylar, Dünya’nın esirgeyici manyetik alanını etkilerken, atmosferin üst katmanlarındaki oksijen düzeylerinin azalmasına da katkıda bulunuyor. Bilim insanları, bu aktüel müşahedeleri, uzun vadeli modellerde tanımlanan büyük ölçekli tesirlerin adeta küçük bir provası yahut yansıması olarak kıymetlendiriyor.
İklim değişikliği işleri daha da zorlaştırıyor
Ne yazık ki, doğal süreçlere ek olarak, insan kaynaklı iklim değişikliği de gezegenimiz üzerindeki baskıyı ve zorlukları artırıyor. Global ortalama sıcaklıkların beklenenden daha süratli yükselmesi ve kutup buzullarının evvelki varsayımlardan daha süratli erimesi üzere şimdiki eğilimler, Dünya’daki hayat şartlarının milyar yıllık bir vakit diliminden çok daha kısa bir mühlet içinde önemli biçimde zorlaşabileceğine dair kaygıları güçlendiriyor.
Araştırmacılar, böylesine uzun bir vakit çizelgesine karşın, geleceğe yönelik hazırlık ve adaptasyon stratejilerinin hayati değerine dikkat çekiyor. Birtakım bilim insanları ve mühendisler, kapalı döngü hayat takviye sistemleri yahut denetimli yapay hayat alanları üzere ileri teknolojilerin geliştirilmesinin, Dünya’daki hayatın ömrünü mümkün olduğunca uzatabileceğini öne sürüyor.
Elbette, son tahlilin gezegenimizin dışında aranması gerektiğini düşünenler de mevcut. NASA ve SpaceX üzere öncü kuruluşlar tarafından yürütülen Mars kolonileştirme misyonları üzere uzun vadeli uzay keşif ve yerleşim planları, Dünya yaşanmaz hale geldiğinde insanlığın varlığını sürdürmesini sağlayacak potansiyel stratejiler ortasında bilimsel olarak bedellendiriliyor.
0 Comments