NASA, güneş sistemimizin çok ötesinde seyahatine devam eden ünlü uzay aracı Voyager 1’i yine gündeme taşıyan heyecan verici bir muvaffakiyete imza attı. Voyager 1’in yıllardır çalışmadığı düşünülen itici motorları, uzun bir ortadan sonra birinci kere tekrar faal hale getirildi.
1977 yılında fırlatılan ve şu anda Dünya’dan yaklaşık 24,4 milyar kilometre (15,14 milyar mil) uzaklıkta olan Voyager 1, insan imali en uzak uzay aracı olarak biliniyor. Bu tarihi vazife, ikizi Voyager 2 ile birlikte, güneş sisteminin hudutlarını aşan birinci insan üretimi objeler ortasında yer alıyor.
Voyager 1’in önümüzdeki iki yıl boyunca sessizliğe bürüneceği bir devir başlamak üzere. Bu sürecin nedeni ise, NASA’nın derin uzaydan gelen sinyalleri almak için kullandığı büyük radyo antenlerinde devam eden bakım ve yükseltme çalışmaları. Bağlantı kesilmeden çabucak evvel NASA mühendisleri, bir vakitler arızalı olarak kayıtlara geçen birincil dönüş itici motorları tekrar çalıştırmak için değerli bir adım attı.
Bu motorlar, uzay aracının tarafını ve antenini Dünya’ya gerçek ayarlamasında hayati bir rol oynuyor. Olağanda, Voyager 1’in ana iticileri devre dışı kaldığında yedek motorlar devreye giriyordu. Lakin geçtiğimiz haftalarda yapılan denemede, yaklaşık 20 yıldır çalışmayan ana motorlardan biri tekrar çalıştırıldı.
Uzaydaki 20 yıllık uykunun sonu
Voyager 1’in birincil dönüş iticileri, 2004 yılında yaşanan güç kaybı nedeniyle misyondan alınmıştı. O günden bu yana, uzay aracı yönlendirme süreçlerini yalnızca yedek iticilerle gerçekleştiriyordu. Lakin mühendisler, yaklaşan anten bakım çalışmaları öncesinde, aracın yedek motorlarının kâfi olup olmayacağından emin olamayınca eski motorları denemeye karar verdi. Sonuç ise NASA grubu için büyük bir sürpriz oldu: 20 yıl boyunca hiç çalışmayan itici motorlar tekrar devreye girdi.
Şimdi asıl merak edilen soru, bu motorların önümüzdeki iki yıl boyunca Voyager 1’in rotasını müdafaası için kâfi olup olmayacağı. Bağlantı tekrar sağlandığında, bu kritik testin sonucunu öğrenmek mümkün olacak.
Voyager 1’in bu beklenmedik “uyanışı”, derin uzay misyonlarında mühendisliğin ne kadar güçlü ve öngörülü olması gerektiğini bir kere daha gösteriyor. NASA’nın yedek ve ana motorlar ortasında yaptığı geçişler, uzay aracıyla irtibatın kopmaması için yıllardır sürdürülen titiz çalışmanın bir sonucu. Her bir motorun, Dünya’dan milyarlarca kilometre uzakta bile hayata döndürülebilmesi, uzay araştırmalarında insan zekasının ve kararlılığının bir simgesi olarak öne çıkıyor.
Önümüzdeki iki yıl boyunca Voyager 1 ile bağlantı sonlu olacak. Lakin bu süreç sona erdiğinde, aracın kritik sistemlerinin performansı ve yeni bilgiler heyecanla bekleniyor olacak.
0 Comments