Amerika Birleşik Devletleri’nde yapılan bir araştırma, küçük yaştaki çocukların besinlerin kaynağı konusunda önemli baş karışıklığı yaşadığını ortaya koydu. 4 ila 7 yaş ortasındaki çocuklarla yürütülen çalışmada, sosis, pastırma ve hatta tavuk nugget üzere et eserleri, birçok çocuk tarafından bitkisel besinlerle karıştırıldı.
Araştırma, ABD’nin güneydoğusundaki bir kentte yaşayan 176 çocukla gerçekleştirildi. İştirakçilerden, peynir, patates kızartması, karides, badem, yumurta ve patlamış mısır üzere günlük hayatta sıkça karşılaşılan yiyecekleri “bitkisel mi, hayvansal mı?” diye sınıflandırmaları istendi.
Ortaya çıkan tablo hayli çarpıcıydı. Örneğin çocukların %47’si patates kızartmasının hayvansal bir eser olduğunu düşündü. Peynirin bitkisel olduğunu sananların oranı %44’tü. Pastırma ve sosis de emsal formda %40 civarında çocuk tarafından bitkisel besin olarak değerlendirildi. Hatta “tavuk” ismi geçen nuggetlar bile %38 oranında bitkisel sayıldı. Patlamış mısır ve badem ise, kimi çocuklar tarafından hayvansal eser zannedildi.
Araştırma sırf çocukların besinleri ne kadar tanıdığını değil, hangi hayvanların yenebilir olduğunu düşündüklerini de inceledi. İştirakçilerin büyük bir kısmı, ineklerin (%77), domuzların (%73) ve tavukların (%65) yenilmemesi gerektiğine inanıyordu. Birkaç çocuk ise daha şaşırtan yanıtlar verdi: %1’i kumun yenilebilir olduğunu düşünürken, kimileri kediyi bile yiyecek olarak tanımladı.
Araştırmayı yürüten uzmanlara nazaran, bu çeşit bilgi eksikliği çocukluk devrinde hayli yaygın. Lakin birebir vakitte bu periyot, çocukların yeme alışkanlıklarını daha şuurlu biçimde şekillendirebilmek için değerli bir fırsat sunuyor. Birçok çocuk her gün et tüketiyor olsa da, bu eserlerin hangi hayvanlardan geldiği ya da nasıl üretildiği konusunda çok az fikir sahibi.
Araştırmacılar, çocukların etle ilgili bu belirsizliğinin, ailelerin bu hususları açıkça konuşmamasından da kaynaklanabileceğini düşünüyor. Pek çok ebeveyn, çocukların hassasiyetini gözeterek, etin nasıl üretildiğini ya da kaynağını anlatmaktan kaçınıyor. Bu da çocukların, yedikleri besinin ardındaki süreci anlamasını zorlaştırıyor.
Uzmanlar, çocuklara besinlerin kaynağı konusunda daha fazla bilgi verildiğinde ve daha fazla bitkisel alternatif sunulduğunda, onların bu besinlere yönelme ihtimalinin yüksek olduğunu belirtiyor. Araştırmada, “Gençlerin etrafa olan ilgisi ve hassaslığı, tahminen de evvel sofrada başlar” sözü dikkat çekiyor. Çocukların hayvanlara karşı hissettikleri yakınlıkla uyumlu bir beslenme biçimi geliştirmesi, sadece kendi seçimlerini değil, meskendeki genel yeme alışkanlıklarını da etkileyebilir.
0 Comments