Bir birinci daha: Laboratuvar ortamında, gerçeğe çok yakın tavuk eti üretildi

Tokyo Üniversitesi bilim insanları, klasik çiftlik üretimine gereksinim duymadan, gerçek tavuk dokusunu ve yapısını taklit eden laboratuvar eseri tavuk eti geliştirdi. Bu ihtilal niteliğindeki teknoloji, hem besin dalını hem de sıhhat alanlarını kökten değiştirebilir.


0

Tokyo Üniversitesi’nden bilim insanları, sürdürülebilir besin inovasyonunda değerli bir adım atarak, şimdiye kadar geliştirilen en gerçekçi laboratuvar üretimi tavuk etini üretmeyi başardı. Bu yeni çalışma, sırf lezzet açısından değil, dokusal olarak da gerçek tavuk kas dokusunu ve yapısını muvaffakiyetle taklit ederek büyük yankı uyandırdı.

Ekip, bu başarıyı klâsik çiftlik hayvancılığına yahut klasik tavuk üretim sistemlerine gereksinim duymadan, ileri teknolojili bir biyoreaktör sistemiyle gerçekleştirdi. Geliştirilen bu metot sayesinde 10 gramdan fazla gerçekçi tavuk eti üretildi.

Laboratuvarda yetiştirilen et eserlerinde en büyük zorluklardan biri, sırf kıyılmış doku değil, bütün bir tavuk göğsüne benzeyen kalın ve lifli dokular ortaya çıkartmak. Bunun en temel nedeni, canlı organizmalarda oksijen ve besin taşıyan karmaşık damar yapısının eksikliği. Laboratuvar ortamında bu sirkülasyon sistemi olmadan, dokular çoklukla birkaç milimetreden fazla kalınlaşamıyor, bu da gerçek tavuk eti dokusuna ulaşmayı önemli biçimde zorlaştırıyor.

Boş Fiber Biyoreaktör teknolojisi

Tokyo Üniversitesi’ndeki araştırma takımı bu sorunu, “Boş Fiber Biyoreaktör” ismini verdikleri yenilikçi bir teknoloji ile çözmeyi başardı. Diyaliz makinelerinden ilham alınarak geliştirilen bu sistem, 1.100’den fazla ince, boş fiber kullanarak dokulara tıpkı doğal kan damarları üzere oksijen ve besin hususları taşıyor. Bu sayede, doku daha kalın, daha canlı ve daha gerçekçi bir yapıya kavuşuyor.

Üstelik araştırmacılar, fibroblast hücreleri kullanarak üretilen dokunun bağ dokusunu da güçlendirdi. Böylelikle, laboratuvarda üretilen etin, klâsik tavuk filetosunun karakteristik lifli ve sulu yapısına epeyce yakın bir dokuya sahip olması sağlandı. Bu yol, yapay et üretiminde sıkça karşılaşılan “lapa kıvamı” problemini da aşarak gerçek tavuk tecrübesine daha da yaklaşmayı mümkün kıldı.

Bu çığır açıcı gelişme, sadece besin dalında değil, daha geniş bir alanda değerli tesirler yaratma potansiyeline sahip. Laboratuvarda üretilen tavuk eti, tavuk yetiştiriciliğinin yol açtığı çevresel yükü azaltabilir, hayvan refahı ile ilgili etik tasalara tahlil getirebilir ve kuş gribi üzere hayvansal hastalıkların insanlara bulaşma riskini minimize edebilir. Ayrıyeten bu teknoloji, rejeneratif tıp, ilaç testleri ve hatta kas dokusu kullanan yumuşak robotların geliştirilmesi üzere farklı alanlarda da kullanılabilecek.

Aşılması gereken maniler de var

Ancak her büyük teknolojik ilerlemede olduğu üzere, araştırmacıların önünde aşılması gereken kimi teknik mahzurlar hala bulunuyor. Bunlar ortasında oksijen iletiminin daha düzgün optimize edilmesi, büyüme sürecinde kullanılan liflerin çıkarılmasının otomatikleştirilmesi ve büsbütün yenilebilir materyallerin entegrasyonu yer alıyor. Grup, bu alanlardaki çalışmalarına devam ediyor.

Şu ana kadar elde edilen sonuçlar, laboratuvarda yetiştirilen yüksek kaliteli tavuğun artık bilim kurgu olmaktan çıktığını ve gerçek hayatta uygulanabilir bir alternatif haline geldiğini güçlü bir biçimde ortaya koyuyor.


Like it? Share with your friends!

0
bilim

0 Comments

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir